Zee-egel met plastic beker als camouflage.

Een plastic cup op het hoofd

Afval is overal

Een zee-egel gebruikt een plastic cup om zichzelf te camoufleren in het binnenwater van Fuik.
Foto Michelle Pors-da Costa Gomez

Als je in welke willekeurige supermarkt of winkel eens kritisch rond kijkt en gaat analyseren hoeveel plastic er allemaal gebruikt wordt, verkrijgbaar is en als afval wordt afgedaan dan kom je erachter dat onze soort alleen maar kan worden beschreven als een aan plastic verslaafde soort. Kijken we in ons huis, dan is de conclusie hetzelfde. Want zelfs als je nog zo bewust leeft en probeert zo min mogelijk plastic te gebruiken, moet je extreem veel moeite en zoekwerk verrichten om producten te vinden waar geen plastic inzit. Zonder het door te hebben zijn we verslaafd gemaakt aan plastic. Omdat de commercie zo nodig zo snel en zo goedkoop mogelijk producten wil maken die ook nog eens zo snel mogelijk vervangen moeten worden om de economie op gang te houden. En dus zit er plastic om ons eten (en tegenwoordig ook erin als microplastics). Er zit plastic in onze auto’s. Er zit plastic in veel scrub crèmes en in de tandenborstels (en ook de houten tandenborstels hebben plastic poetshaartjes). Er zit plastic in de wattenstaafjes, in onze kleding. De lijst kan ellenlang worden.

Verslaafd aan plastic

De wereld is binnen een paar decennia niet alleen verslaafd geraakt maar ook verzadigd van het plastic. Plastic is overal in het milieu. De troep verteerd namelijk nauwelijks en blijft honderden jaren in het milieu. Het merendeel verpoedert tot microplastics die in elke keten van de natuur ondertussen te vinden zijn. Een regelrechte ramp die ervoor zorgt dat een grote hoeveelheid dieren sterven door verstopte maag-darmstelsels. Verstrikt raken en stikken in ballonnen en de touwen die eraan vast zitten en ga zo maar door. Wie niet door heeft dat de plastic consumptie op de wereld tot een ecologisch drama aan het lijden is leeft onder een steen. Met alle respect. Ook op Curaçao. Er is geen plek te verzinnen op ons eiland of we worden geconfronteerd met single use plastics. Zo ook diep in de baai van Fuik waar deze zee-egel zich onzichtbaar maakt voor vijanden met algen, zeegras en schelpen. En in dit geval dus ook met een single use cup. We moesten ons dood schamen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.