Foto: Michelle Pors-da Costa Gomez
Een beetje aandacht voor een van de meest gehate prikkelige planten van ons eiland, de infrou of Spaanse juffer, een plant die prima ingezet kan worden om, zich niet aan social distancing houdende, irritante medemensen van je af te houden. Ook in de natuur zelf zijn de stekels op de Infrou enerzijds bedoeld om sociaal contact te minimaliseren en wel het sociale contact met een predator, oftewel een dier dat wel een hapje lust van een sappige cactusschijf. Het is zelfs zo dat infrou cactussen die toch worden aangevreten, aantoonbaar meer stekels produceren op de nieuwe schijven die groeien op de plek van vraat. Het helpt niet altijd, want vooral in tijden van nood zullen cottontails (konènchi), troepialen en zelfs herten de stekeligste schijven trotseren om bij het vochtige binnendeel te komen.
Ook in de veeteelt werden, vooral in vroegere tijden, de infrou schuiven gebruikt als veevoer waarbij de stekels er eerst werden afgebrand voor het voedzame deel aan de dieren werd gegeven. Weinigen weten echter dat de infrou ook prima eetbaar is voor de mens. Mits die stekels er natuurlijk af worden gebrand. Verschillende soorten schijfcactussen zijn in verschillende Latijns Amerikaanse culturen een basisvoedsel voor velen en worden ook breed gekweekt. En dat zijn niet alleen de bijna stekelloze cactussen die daarvoor worden ingezet. Ook de cactusvruchten van de infrou zijn eetbaar, mits de grote hoeveelheid minuscule haartjes er zorgvuldig van worden verwijderd en dus niet terecht komen in je luchtwegen, mond, of lippen.
Op Youtube zijn verschillende filmpjes te zien van de bereiding van deze planten als voedsel, van het schoonmaken tot de recepten voor de lekkerste gerechten. Check it out, en wie weet wat voor creatieve ideeën we kunnen verzinnen.